نگاهی دوباره به نامه نگاری دبیر کنفدراسیون جهانی محصلین و مصطفی خمینی در دهه‌ی ۴۰
ایرج مصداقی

بی‌مناسبت ندیدم به منظور روشن شدن بخشی از تاریخ میهن‌مان، اشاره‌ی دوباره‌‌ای داشته باشم به نامه‌‌نگاری آقای خسرو شاکری دبیر کنفدراسیون جهانی محصلین با مصطفی خمینی. این که فعالان چپ ایران چه نکته‌‌ی مثبتی در خمینی‌ها دیده بودند هنوز بر من معلوم نیست. امیدوارم خودشان در این رابطه توضیح دهند. 

اگر هریک از ما مسئولت اشتباهات تاریخی خود را نپذیریم عملاً نمی‌توانیم آینده درستی را هم رقم بزنیم. آیا وقت آن نرسیده که هریک از ما سهم خود را در فاجعه‌ای که بر سر ایران آمد بپذیریم؟ من تأثیرات رهنمودهای مصطفی خمینی به آقای خسرو شاکری را در «انتشارات» کنفدراسیون دیده بودم. 

مصطفی خمینی در نامه‌ شهریور ماه  ۱۳۴۷ به کنفدراسیون چگونگی همکاری های آینده روحانیون با کنفدراسیون را روشن می‌کند. 

۸ شهریور

بسمه تعالی شانه العزیز

جناب آقای خسرو شاکری دبیر انتشارات کنفدراسیون جهانی محصلین نامه شما رسید و از مندرجات آن مطلع گشته باید عرض کنم که تا بحال از نشریه شانزدهم آذر جز گاهی تک شماره چیزی نرسیده است آنچه که نباید مخفی باشد و لازم است که دوستان مستحضر باشید آنست که با نداشتن مقالات دینی که معلوم شود آقایان با دوستان همکاری و هدف مشترک اصیل دارید نمی توان انتظار استقبال فدائیان و مبارزین را داشت.

با بکار نبردن رمزهای اسلامی و با حذف برنامه های مذهبی دوستان عراقی و ایرانی نظر صحیح به هیچ یک از احزاب نمی تواند داشته باشند اکثریت جمعیت ایران را مسلمین و معتقدین بمذهب تشکیل می دهند در این صورت از این توده قریب باتفاق صرفنظر جایز نیست. باید بدانید که روحانیت ریشه عمیق در قلوب مردم ایران دوانده اند و حلقه ناگسستنی بین این دو طبقه هست و جلب روحانیت بمجرد آنکه آقایان با حکومت ایران مخالفت کنند ممکن نیست.

هنوز ملت ایران باحزاب نظر خوشی ندارند و باین دسته های کم جمعیت اعتنایی نمی کنند و این بی دلیل نیست و پرواضح است که کمتر بهره مند از آنان شده اند سعی کنید باین برنامه عمل کنید تا ما هم بتوانیم جایز بدانیم کمک و رعایت شما را، بدانید که در این صورت از بذل مالی و جانی دوستان ما کوتاهی ندارند و ملت هم خشنود از شما خواهد شد.

مصطفی موسوی خمینی