تقاطع: روزنامهی “تهران امروز” چاپ تهران، در شمارهی روز پنجشنبه (۳۱ مرداد-۲۲ آگِست) خود در گزارشی در خصوص وضعیت نگرانکنندهی آلودگی دریای خزر، تاکید کرده که از سال گذشته تاکنون روند آلودگی این دریا «بحرانی» است و «سلامت مردم را بسیار تهدید میکند».
بر اساس این گزارش، آلودگیهای دریای خزر شامل آلودگیهای نفتی، خانگی، صنعتی و کشاورزی میشود که در این میان، در حوزهی آلودگیهای خانگی، ایران در مقایسه با سایر کشورهای حاشیهی دریای خزر، با ۱۲ درصد، بیشترین سهم را دارد و این دریا در سالهای اخیر مملو از آلودگی میکروبی از سمت ایران شده است.
گزارش تهران امروز در ادامه با بیان اینکه تنها ۴۰ درصد از ۴۰۰ میلیون متر مکعب فاضلابی که سالانه در شمال کشور تولید میشود، تصفیه میگردد، اضافه میکند که ۶۰ درصد باقیمانده به صورت مستقیم و غیرمستقیم به دریای خزر میریزد که این مساله، شنا کردن در این آبها را «خطرناک» کرده است.
در همین ارتباط، حمیدرضا غفارزاده، مدیر برنامه محیطزیست دریای خزر، با تاکید بر اینکه «خطرناکترین تهدیدکننده خزر در سواحل ایران آلودگی میکروبی است نه شیمیایی»، میگوید که برای نمونه «همه فاضلاب شهری و صنعتی شهر یک میلیون نفری رشت، بدون تصفیه به رودخانههای منتهی به دریا میریزد».
مهدی حاجبراتی، یک کارشناس محیطزیست نیز تاثیر آلودگی آب خزر بر سلامت انسان را اینگونه شرح میدهد: «انواع آلودگی فاضلابهای خانگی بیشتر نیترات، فسفات، انواع و اقسام میکروبها، کلیفرمها، آنتروککها و پاتوژنها را وارد آب میکنند که در طولانیمدت، رشد بیرویه جلبکها و بروز پدیده کشند قرمز را موجب میشود. این آلودگیها یا از طریق خوردن آب وارد بدن انسان میشوند یا در تماس پوستی با بدن از طریق آب موجب حساسیتها و بیماریهای جلدی میشوند.»
این گزارش در ادامه خاطرنشان میکند که معضل نداشتن تصفیهخانههای شهری در شهرهای شمالی، از معضلاتی است که در سالهای اخیر وجود داشته و در گذشته نیز مسوولان وعدههایی برای حل آن داده بودند هرچند که به این وعدهها عمل نشده است.
محمدجواد محمدیزاده، رییس سازمان محیط زیست در دولت احمدینژاد نیز در سال ۹۰، با ابراز نگرانی از «از روند افزایش ورود فاضلابهای خانگی به دریای خزر»، دیگر کشورهای حاشیهی این دریا به ویژه کشور آذربایجان را نیز به خاطر آلوده کردن آن با ضابعان نفتی مورد سرزنش قرار داد و گفت: «متاسفیم که دولت آذربایجان اقدام جدی برای کاهش آلایندگی در دریای خزر صورت نمیدهد.»
در همان سال، «عبدالرضا کرباسی» مدیرکل دفتر بررسی آلودگیهای دریایی سازمان حفاظت از محیط زیست با اذعان به آلوده بودن دریای سمت چالوس، نوشهر و نور، گفت که «وزارتخانههای بهداشت و نیرو باید برنامه مدونی داشته باشند تا شهرهای بالای ۳۰ هزار نفر جمعیت تصفیهخانه فاضلاب شهری داشته باشند».
احداث تصفیهخانههای فاضلاب در نواحی و شهرکهای صنعتی استانهای شمالی از سوی وزارت نیرو ظرف پنج سال، احداث کارخانه زبالهسوز در شهرهای شرقی و غربی مازندران، و امحای بهداشتی روزانه ۴۵ هزار تن زبالهی تولیدی کشور به روشهای کمپوست و زبالهسوز از سوی سازمان محبط زیست، از جمله دیگر وعدههایی بود که تا به امروز عملی نشده است تا آلودگی دریای خزر به مرحلهی «بحرانی» برسد.