نمایندگان مجلس شورای اسلامی در آخرین روزهای کاری خود در مجلس نهم، تصویب کردند که هشتم ربیع‌الاول سالروز «شهادت حضرت امام حسن عسگری(ع) و آغاز امامت حضرت ولی‌عصر(عج)» به‌عنوان تعطیل رسمی تعیین می شود.
سالروز «شهادت امام حسن عسگری» هشتم ربیع‌الاول است و «آغاز امامت ولی عصر» طبق روایت شیعیان نهم ربیع‌الاول. این دو واقعه در یک روز به وقوع نپیوسته و نمی‌توان یک روز مشخص را به مناسبت این دو واقعه تعطیل رسمی اعلام کرد.
طرح مذکور روی دو وجه ماجرا تاکید میکند که در تضاد با یکدیگر هستند. برای شهادت، سوگواری لازم است و برای «آغاز امامت» جشن و سرور. معلوم نیست حضرات نمایندگان مجلس که «عصاره فضلیت‌های مردم» هستند در این روز می‌خواهند چه کنند؟
آیا قرار است به مناسبت «شهادت حضرت امام حسن عسگری»، مجالس سوگواری برگزار شود و مؤمنان بر سر روی خود بکوبند یا برای «آغاز امامت ولی‌عصر»، جشن و سرور برپا شود و مؤمنان به یکدیگر تبریک و تهنیت بگویند و شادی و شادمانی کنند؟
تردیدی نیست که پیش کشیدن موضوع «شهادت امام حسن عسگری» برای پوشاندن نیت اصلی طراحان یعنی «آغاز امامت حضرت ولی‌عصر» است. وگرنه باید پرسید چرا روزهای شهادت دیگر امامان مانند امام زین‌العابدین، امام محمدباقر، امام موسی کاظم، امام علی‌النقی و امام محمد تقی را تعطیل نمی‌کنند. امام حسن عسگری چه مزیتی بر دیگر امامانی که روز وفاتشان تعطیل نیست، دارد؟ چرا در وانفسایی که می‌گویند تعطیلات رسمی در جمهوری اسلامی زیاد است یک روز دیگر هم به آن اضافه میشود؟
برای درک شامورتی بازی مجلس شورای اسلامی و اهدافی که پشت تصویب این طرح نهفته، بایستی به عقب برگشت و به مسیری که نظام در ۱۲ سال گذشته، پیموده نگریست و با افشای آن زمینه‌های رد این طرح را ایجاد کرد.
تصویب این طرح پس از آن صورت گرفت که خامنه‌ای در ششم اردیبهشت ۱۳۹۵ در دیدار با اعضای شورای‌عالی «مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت»، هدف انقلاب اسلامی را ساختن «تمدن اسلامی» دانست و ضمن نقد و رد مبانی غلط و تشریح ناکارآمدی الگوهای توسعه غربی، از ضرورت ارائه الگوی جدید اسلامی – ایرانی یا بهتر است گفته شود «الگوی شیعی» سخن گفت.
خامنه‌ای در این دیدار دست یابی به اهداف انقلاب اسلامی را منوط به پنج مرحله دانست: اول- شکل گیری انقلاب اسلامی و سقوط سلطنت. دوم- تشکیل نظام اسلامی (جمهوری اسلامی). سوم- تشکیل دولت اسلامی (مرحله فعلی). چهارم- تشکیل جامعه اسلامی. پنجم- تحقق تمدن اسلامی.
خامنه‌ای با شروع دولت احمدی نژاد کوشید «دولت اسلامی» مد نظر خود را که شیعیان «دولت کریمه» می‌نامند شکل دهد. گفتمان «امام زمانی» از همان زمان شکل گرفت. خامنه‌ای از این منظر بود که به صراحت اعلام کرد نظرات احمدی نژاد به او نزدیکتر از نظر رفسنجانی است. در واقع احمدی‌نژاد کارگزار او بود و طرح‌های او را عملیاتی می‌کرد. از همین نگاه بود که خامنه‌ای دولت احمدی نژاد را که فاسدترین دولت تاریخ معاصر ایران بود «پاکدست‌ترین» دولت می‌خواند.
احمدی نژاد در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، آیات قرآن را که مورد پذیرش یک و نیم میلیارد مسلمان است تلاوت نکرد بلکه به جای آن «دعای افتتاح» را خواند که ویژه‌ی شیعیان است و اهل سنت با آن زاویه دارند. در این دعا از تشکیل دولت «کریمه» که مد نظر خامنه‌ای بود یاد میشود:
اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیكَ فِی دَوْلَةٍ كَرِیمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنَا فِیهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِیلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ .
خدایا به سوى تو مشتاقیم براى یافتن دولت كریمهاى كه اسلام و اهلش را به آن عزیز گردانى، و نفاق و اهلش را به وسیله آن خوار سازى، و ما را در آن دولت از دعوتكنندگان به سوى طاعتت، و رهبران به سوى راهت قرار دهى و كرامت دنیا و آخرت را از بركت آن روزیمان فرمایى.
منظور از «دولت کریمه» تشکیل دولت امام زمان است و منظور از «نفاق و اهلش» ، عمر و اهل سنت هستند. به خاطر خواری اهل نفاق است که خامنه‌ای اجازه نمی‌دهد اهل سنت حتی یک مسجد در تهران پایتخت دولت اسلامی بسازند و یا نماز جماعت و عید فطر و قربان به جای آورند.
در این دعا از کمی عده‌ی شیعیان و زیادی تعداد دشمنان و ظلم آنان شکوه میشود.
«...اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَیكَ فَقْدَ نَبِینَا صَلَوَاتُكَ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ غَیبَةَ وَلِینَا [إِمَامِنَا] وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا، وَ شِدَّةَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَینَا فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [آلِ مُحَمَّدٍ] وَ أَعِنَّا عَلَى ذَلِكَ بِفَتْحٍ مِنْكَ تُعَجِّلُهُ وَ بِضُرٍّ تَكْشِفُهُ وَ نَصْرٍ تُعِزُّهُ وَ سُلْطَانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَ رَحْمَةٍ مِنْكَ تُجَلِّلُنَاهَا وَ عَافِیةٍ مِنْكَ تُلْبِسُنَاهَا بِرَحْمَتِكَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
خدایا از نبود پیامبر كه درودهاى تو بر او و خاندانش و از ناپیدایى مولایمان، و بسیارى دشمنانمان و كمی نفراتمان، و سختى فتنه ها به سویمان، و از جریان زمان بر زیانمان به درگاه تو شكوه مى‌آوریم، بر محمّد و خاندانش درود فرست و ما را در برابر این همه یارى فرما به گشایشى از جانب خویش كه زود برسانى، و بدحالى كه برطرف كنى، و پیروزى با عزّت برایمان قرار دهى، و سلطنت حقى كه آشكارش فرمایى، و به رحمتى كه از سویت ما را فرا گیرد، و به سلامتى كاملى كه از جانبت ما را بپوشاند، اى مهربان ترین مهربانان.»
احمدی‌نژاد عمد داشت که در بزرگترین مجمع بین‌المللی و در حضور نمایندگان و رؤسای کشورهای جهان «دعای افتتاح» و یا دعای امام زمان را بخواند و پیام «دولت کریمه» را به گوش جهانیان برساند.
رسیدگی به مسجد دورافتاده و بی‌رونق «جمکران» هم از دوران شهرداری احمدی‌نژاد و با چراغ سبز خامنه‌ای و به منظور آغاز پروژه‌ی «دولت اسلامی» شروع شد و روز به روز بر جلال و جبروت آن افزوده گردید. اعضای هیئت دولت احمدی نژاد میثاق‌نامه‌ی خود را در چاه این مسجد انداختند. (۱)
احمدی‌نژاد پیروزی خود در انتخابات ۱۳۸۸ را در میدان انقلاب یا میدان آزادی که مراسم و جشن‌های معمول جمهوری اسلامی در آن‌جا برگزار می‌شوند، جشن نگرفت او ریاست جمهوری دوباره‌‌ی خود را در میدان «ولی‌عصر» جشن گرفت که پیامی آشکار به همراه داشت.
بیش از یک دهه است که سعی میشود «میدان ولی‌عصر» به نماد خاصی تبدیل شود. ظهر عاشورا نماز جماعت در «میدان ولی‌عصر» برگزار میشود و نه در میدان آزادی و انقلاب.
در دورانی که از آن یاد میشود یک عزاداری جدید تحت عنوان «ایام فاطمیه» به عزاداری‌های معمول جمهوری اسلامی اضافه شد. در این ایام مراجع تقلید شیعه در قم با پای برهنه به «حرم حضرت معصومه» می‌روند.
از آنجایی که در روایات شیعه دو تاریخ برای درگذشت فاطمه زهرا وجود دارد، ایّام فاطمیّه یا ایام وفات فاطمه زهرا به فاصلهٔ بین این دو تاریخ یعنی ۱۳ جمادی‌الاول تا ۳ جمادی‌الثانی گفته میشود. مراسم ایام فاطمیه جمعاً ۶ روز می‌باشد، ۳ روز در ماه جمادی‌الاول و ۳ روز در ماه جمادی‌الثانی. فاطمیّه اول از ۱۳ تا ۱۵ جمادی‌الاول است و فاطمیّه دوم از سوم تا پنجم جمادی‌الثانی می‌باشد.
مراسم ویژه‌ای هر ساله به مدت پنج شب در جمادی الثانی توسط خامنه‌ای برگزار میشود.
http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=32378
دوگانگی در تاریخ وفات فاطمه مردم را با مصیبت بزرگی مواجه کرده است . نمونه‌ی آن را می‌توان در اسفند ۹۲ و ایام نوروز ۹۳ مشاهده کرد .
ایام فاطمیه اوّل ۱۳، ۱۴ و ۱۵ جمادی الاولی (مصادف با ۲۴، ۲۵ و ۲۶ اسفند ۱۳۹۲) و ایام فاطمیه دوم ۱، ۲ و ۳ جمادی الثانی (مصادف با ۱۲، ۱۳ و ۱۴ فروردین ۱۳۹۳) بود و مراجع تقلید شیعه حکم به حرمت شادی و سرور مردم داده و خواهان برگزاری مراسم سوگواری شدند.
این مشکل در سال بعد حادتر شد چرا که ده‌روز عقب تر رفت. فاطمیه اول ۱۳ تا ۱۵ اسفند و «فاطمیه دوم» ۳ تا ۶ فروردین بود. طبق توضیح «محمد حسین طالبیان»، معاون سازمان میراث فرهنگی کشور، در حاشیه ضیافت شام ۱۲ کشور همکار در پرونده جهانی نوروز، ایران به « مراسم مختصر و نمادین در دفتر یونسکو و با حمایت معنوی سازمان میراث» بسنده کرده و به علت « تقارن با ایام فاطمیه» ترجیح داده که میزبان این جشن جهانی نباشد.
در واقع در عرض ۲۰ روز مردم می‌بایستی دوبار سوگواری کنند. چنانچه به همین منوال پیش برود اهمیت «ایام فاطمیه»، بیشتر از «دهه محرم» و «عاشورای حسینی» خواهد شد.
در جنگ بین شیعه و سنی به سردمداری جمهوری اسلامی و عربستان و شرکاء، «ایام فاطمیه» اهمیت بیشتری می‌یابد و «هویت شیعی» اقتضا میکند که روی این ایام تأکید بیشتری شود.
شیعیان معتقدند «فاطمه» کسی است که برای استیفای حق «ولایت» که مختص همسرش علی می‌دانست رو در روی «عمر» و «ابوبکر» می‌ایستد و عاقبت عمر با لگدی که به درب منزل او می‌زند و اصابت در به شکم فاطمه باعث سقط جنین و مرگ فاطمه میشود. نکته‌ی قابل توجه آن که جنین به دنیا نیامده، هم پسر است و هم «محسن» نام دارد. طبق روایت شیعیان فاطمه که نمی‌خواهد ابوبکر «یار غار» و جانشین پیامبر و پدر عایشه همسر محبوب پیامبر و عمر که بر او ظلم و تعدی کرده‌‌اند در مراسم خاکسپاری‌اش حاضر شوند وصیت میکند او را شبانه در جای نامشخصی به خاک بسپارند.
http://www.aviny.com/occasion/ahlebeit/fatemeh/shahadat/87/Shahadat/Shahadat/03.aspx
اگر ظلمی بر حسین و یارانش رفته از سوی یزید بن معاویه بوده که امروز پیروی ندارد اما عمر، خلیفه دوم مسلمین است و نزد اهل سنت احترام ویژه‌ای دارد.
می‌بایستی فاطمه را در مقابل عمر علم کرد. چر اکه از علی نمی‌توان به عنوان نماد در مقابل عمر استفاده کرد. علی هم داماد عمر است و هم عمر داماد علی و شواهد و اسناد متعددی از همکاری و همگامی و همفکری این دو پس از مرگ فاطمه در دست است.
بیش از یک دهه است که با شروع دوران تکوین «دولت اسلامی» هر سال پیروان دستگاه ولایت، «آغاز امامت ولی‌عصر» را جشن می‌گیرند.
به گزارش خبرگزاری فارس در دیماه گذشته جشن هزار و صدو هفتاد و هفتمین سال امامت حضرت مهدی(عج) با حضور بازیگران، ورزشکاران و خواننده ها در سیمای جمهوری اسلامی برگزار شد. مطمئناً این جشن از سال آینده بزرگتر و وسیع‌تر برگزار خواهد شد.
یکی از پایههای اعتقادی انواع و اقسام شیعیان اعم از انقلابی یا ارتجاعی، سنتی یا پویا، «تقیه»و «توریه» است. این دو اصل در زندگی روزانه شیعیان کاربردهای زیاد و متنوعی دارند.
وقتی شیعیان به قدرت می‌رسند طبیعی است برای حفظ قدرت و یا تحکیم پایههای قدرت و بسط و نفوذ آن از این اصول نیز استفاده کنند. این دو اصل برای توجیه دروغگویی، حقه‌بازی، فریبکاری و انکار ساخته و پرداخته شده‌اند.
هدف نمایندگان مجلس شورای اسلامی مطلقاً گرامی‌داشت «شهادت امام حسن عسگری» نیست. آنان به «امامت ولی عصر» نظر دارند و «عیدالزهرا» که «نهم ربیع‌الاول» است.
تشکیل «دولت اسلامی» مورد نظر خامنه‌ای بدون نماد‌های شیعی که از «فاطمه»شروع و به «ولی عصر» ختم میشود معنا ندارد.
طراحان که به خوبی با مشکلات نظام در «جهان اسلام» آشنا هستند، هدف اصلی خود را پوشانده‌اند. در مقاله‌ی «تسخیری و مشکل «بارگاه ملکوتی حضرت ابولؤلؤ» که حدود دهسال پیش نوشتم به مشکلات نظام در این رابطه اشاره کردم.
http://www.didgah.net/pfiles/abouloulou.pdf
«عیدالزهرا» طبق روایات شیعی روز قتل عمر به دست فیروز ابولؤلؤ است. هرچند تاریخ به صراحت از قتل عمر در ۲۷ ذی‌الحجه و یا اوایل محرم یاد میکند اما شیعیان با هدف خاصی آن را تغییر داده‌اند تا با روز «امامت ولی‌عصر» همزمان کنند.
در واقع مرگ «غاصب» ولایت و خلافت که عمر باشد با «آغاز امامت ولی عصر» و سلطنت جاوید وی همزمان میشود.
از این روست که «عیدالزهرا» نامیده میشود. فاطمه‌ی زهرا از دو جنبه شادمان است و جشن می‌گیرد اول به «هلاکت رسیدن» قاتلش عمر و دوم «تاجگذاری» فرزندش.
«شبكه رشد» وابسته به وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ضمن فرخنده اعلام کردن ربیع‌الاول مناسبت‌های آن را چنین معرفی میکند:
حادثه مهم و تاریخی ((لیلة المبیت) ، (هجرت حضرت محمد صلی الله علیه و آله از مکه به مدینه)، ولادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و (حضرت امام جعفر صادق علیه السلام)، (ازدواج حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم با حضرت خدیجه علیهاسلام) ، آغاز امامت (حضرت امام مهدی ارواحنا له الفداء|امام مهدی علیه السلام) ، (عیدالزهرا) و هلاکت (یزید بن معاویه) از جمله حوادث فرخنده این ماه است.
شبکه رشد «هم سو با هدفهای متعالی نظام جمهوری اسلامی ایران و در راستای تحقق هدفهای ارزشی و آموزشی وزارت آموزش و پرورش در جهت تقویت، تكمیل و توسعه برنامه درسی ملی حركت» میکند.
در واقع سایت وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی «عیدالزهرا» را از جمله روزهای «فرخنده» برای شیعیان معرفی میکند.
طبق روایات شیعی در روز قتل عمربن خطاب، در آسمان و زمین، جشن است و ملائکه نیز به خاطر این جشن بزرگ، کار خود را تعطیل میکنند و در این ایام، گناه کسی نوشته نمیشود و "رفع‌القلم" (۲) است. در نتیجه در این ایام شادی و سرور و هر عمل خلاف شرع و اخلاق، آزاد می‌گردد.
شیعیان به نقل از حضرت علی! این روز را «روز غدیر ثانی، روز عافیت ، روز برکت ، روز عید الله الاکبر ، روز مستجاب شدن دعا ، روز موقف اعظم ، روز توبه ، روز فطر دوم ، روز عید اهل بیت ، روز استراحت مؤمنان ، روز زایل شدن کرب و غم می‌نامند.
وقتی ملائک آسمان کار خود را تعطیل کرده و به جشن و سرور می‌پردازند آیا رواست که بندگان خدا به کار مشغول باشند؟ تردیدی نیست تعطیلی این روز با رونق گرفتن جشن «عمرکشون» (۳) همراه خواهد بود که در آن زشت‌ترین اتهامات به وقیحانه‌ترین شکل به خلیفه‌ی دوم اسلام نسبت داده میشود.
آنچه از قول خامنه‌ای و مراجع شیعه در نفی و حرمت «عیدالزهرا» مطرح میشود بر اساس «تقیه» و «خدعه» است. آنها برگزاری این روز را «حرام» اعلام میکنند اما در طول ۳۷ سال گذشته تاکنون حتی یک نفر به جرم انجام این فعل «حرام» دستگیر و مجازات نشده است در حالی که صدها هزار تن به جرم برگزاری جشن تولد و جشن عروسی و پارتی و ... دستگیر و به شلاق و زندان و جزای نقدی و ... محکوم شده‌اند.
مجلس شورای اسلامی با این مصوبه بر طبل جنگ شیعه و سنی می‌کوبد که مدت‌هاست شروع شده و آتش آن را در عراق و سوریه و لبنان و یمن مشاهده می‌کنیم.
همه‌ی شواهد حاکی از آن است که دل بستن به نظام جمهوری اسلامی سرابی بیش نیست. هرچه جلوتر رویم کشور به خاطر نظام حاکم برآن مسیر قهقرایی بیشتری را طی خواهد کرد. تعطیلی نهم ربیع‌الاول را جدی بایستی گرفت.
ایرج مصداقی
۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۵
پانویس:
۱- قبل از احمدی‌نژاد در فروردین ۱۳۶۸، مسعود رجوی «ولی فقیه» مجاهدین و همسرش مریم رجوی در «سرداب امام زمان» در سامرا حاضر شده و با ارائه لیست شهدا به امام زمان با وی عهد و میثاق بستند.
در حالی که پیامبر اسلام به صراحت می‌گوید من بشری هستم مثل شما و ۶۳ عمر میکند و مانند همه‌ی انسان‌های معمولی دچار تب و هذیان شده و در میان پیروانش می‌میرد و جانشین او علی ابن طالب نیز ۶۳ سال عمر میکند و در اثر ضربت خوردن با شمشیر آغشته به سم به قتل می‌رسد تصور این که دوازده پشت پس از پیامبر اسلام و علی، همچون دیگر ابنای بشر نبوده و پس از گذشت ۱۲ قرن همچنان زنده باشد و در جای نامعلومی پنهان و از نظر‌ها ناپدید، نشاندهنده عقب‌ماندگی و جمود فکری است.
۲- حدیث رفع القلم که علامه مجلسی نقل کرده چنین است:
احمد بن اسحاق از امام علی النقی روایت میکند : روزی با جمعی از برادران خود به حضور مولای خود امام هادی (علیه السلام) مشرف شدیم در سامرا در مثل این روز (نهم ربیع) که شما به نزد من آمده اید…دیدیم آن حضرت مجلس خود را آراسته و مجمره در پیش خود گذاشته است. و به دست مبارک خود عود در آن مجمره می اندازد و مجلس خود را مزین گردانیده است و بر غلامان و خدمتگزاران خود جامه های فاخر پوشانیده. عرض کردیم: یابن رسول الله آیا برای اهل بیت علیهم السلام امروز شادمانی تازه رخ داده است ؟
حضرت فرمود: کدام روز حرمتش از این روز نزد اهل بیت عظیم تر است؟ به درستی که خبر داد مرا پدرم که حذیفه بن یمان در روز نهم ربیع الاول خدمت جدم حضرت رسول خدا رسید.
حذیفه گفت: حضرت علی و حسنین علیهم السلام را دیدم که با حضرت رسول غذا میل می فرمودند و آن حضرت به روی ایشان تبسم می نمود و به حسنین علیهم السلام میفرمود:
بخورید! گوارا باد از برای شما برکت و سعادت این روز به درستی که این روز روزی است که حق تعالی در این روز دشمن خود و دشمن شما را هلاک میفرماید ودر این روز دعای مادر شما را مستجاب میگرداند.
بخورید! که این روز روزی ایست که حق تعالی در این روز اعمال محبان و شیعیان شما را قبول میفرماید.
بخورید! که این روز ظاهر میشود درستی گفته خدا که میفرماید: ” فَتِلکَ بُیوتُهُم خاوِیَهٌ بِما ظَلَمُوا “. [ این است خانه های ایشان که خالی گردیده به سبب ستمهایشان ]
بخورید! که این روزی است که که در این روز شوکت دشمنان جد شما و یاری کننده دشمن شما شکسته میشود…
حذیفه گفت که من عرض کردم: یا رسول الله آیا در میان امت تو کسی خواهد بود که این حرمتها و قداستها را بشکند.
حضرت فرمود: ای حذیفه بتی از منافقان [عمر] بر ایشان سر کرده خواهد شد و در میان ایشان ادعای ریاست خواهد کرد و مردم را به سوی خود دعوت خواهد کرد و تازیانه ظلم و ستم را بر دوش خود کشیده و مردم را از راه خدا منع خواهد کرد. کتاب خدا را تحریف خواهد نمود. سنت مرا تغییر خواهد داد و میراث فرزند مرا متصرف خواهد شد ، خود را پیشوای مردم خواهد خواند. بر وصی من علی بن ابیطالب علیه السلام امتیاز طلبی خواهد کرد و اموال خدا را به ناحق بر خود حلال و در غیر طاعت خدا صرف خواهد کرد و من و برادر من و وزیر من علی علیه السلام را به دروغ گویی متهم و دختر مرا از حق خود محروم خواهد کرد. پس دخترم او را نفرین خواهد کرد و حق تعالی نفرین او را در این روز مستجاب خواهد نمود. ...
[خداوند به محمد بشارت می‌دهد] سوگند یاد میکنم به حول و قوه و پادشاهی خود که البته به روی کسی که غصب کند حق علی علیه السلام را که وصی توست بعد از تو هزار درب از پست ترین طبقه های جهنم را بگشایمکه آن را فیلوق می گویند و او و اصحاب او را در قعر جهنم جای دهم.
به درستی امر کرده ام ملائکه هفت آسمان خود را که برای شیعیان و محبان دین شما عید بگرداند در این روز … و
امر کرده ام ملائکه نویسندگان اعمال را تا سه روز قلم از جرائم مردم بردارند و ننویسند گناهان ایشان را برای احترام کرامت تو و وصی تو.
ای محمد! این روز را عید گردانیدم برای تو و اهل بیت تو و برای هر که تابع ایشان است از مومنان و شیعیان و سوگند یاد میکنم به عزت جلال علو منزلت و مکان خود کسی که این روز را عید کند از برای من. ثواب آنها که دور عرش احاطه کرده اند به او عطا کنم…
حذیفه گفت: ... بعداز رسول خدا دیدم که چه فتنه ها برانگیخت….پس حق تعالی دعای دختر پیغمبر خود را در حق آن منافق [عمر] مستجاب گردانید و قتل او را بر دست کشنده او جاری ساخت. من به خدمت حضرت امیرالمومنین رسیدم تا آن حضرت را تهنیت و مبارک باد گویم که آن منافق کشته شد و به عذاب حقتعالی واصل گردید. چون حضرت مرا دید فرمود: ای حدیفه: آیا به یاد داری آن روزی را که آمدی به نزد سید من رسول خدا من و دو سبط او حسنین علیهم السلام نزد او بودیم و با او غذا میخوردیم ایشان تو را بر فضیلت این روز آگاه ساخت. عرض کردم: بلی ای برادر رسول خدا.
حضرت فرمود: به خدا سوگند این روز روزی است که حقتعالی در آن دیده آل رسول را روشن گردانید و من برای این روز هفتاد و دونام میدانم. حذیفه عرض کرد: یا امیرالمومنین! میخواهم این نام ها را از شما بشنوم.
حضرت فرمود: روز غدیر ثانی است ، روز عافیت است ، روز برکت است ، روز عید الله الاکبر است ، روز مستجاب شدن دعا است ، روز موقف اعظم است ، روز توبه است، روز فطر دوم است ، روز عید اهل بیت است، این روز روز استراحت مؤمنان است ، روز زایل شدن کرب و غم است...
۳- جشن عمرکشون در واشنگتن
