mardi 29 novembre 2016

لیموزین فیدل کاسترو 

 
این اتومبیل مشکی ساخت اتحاد جهاهیر شوروی، سال‌ها در اختیار به فیدل کاسترو بوده است.
 
به گزارش گروه خودروی عصر ایران به نقل از "هندوستان تایمز"، در سال 2014 این خودرو در اختیار سازمان تاکسی‌رانی هندوستان قرار گرفت تا گردشگران سوار بر تکه کوچکی از تاریخ در هاوانا سفر کنند.

 
این خودروها بین دهه 1960د تا 70 میلادی توسط کارخانه‌های GAZ و ZIL در جهاهیر اتحاد شوروی ساخته شدند. در سال‌های اخیر یک راننده تاکسی در هاوانا این لیموزین را از دولت اجاره کرد.

 
این روزها یکی از امور مورد علاقه گرشگردان در این شهر اجاره این خودرو یا عکس انداختن با این خودرو است.
 
رادیوی نصب شده روی این خودرو همانی است فیدل کاسترو هر روز صبح برای شنیدن اخبار از آن استفاده می‌کرده است.
 

شاید رمان قدیمی "شهردار کاستربریج" اثر توماس هاردی را خوانده باشید که در آن رنج و بدبختی‌های مردم بریتانیا در قرن نوزده را به تصویر می‌کشد. شخصیت اصلیِ این کتاب (مایکل هنکارد) همسر خود را در یک حراج عمومی می‌فروشد. حتماً تصور می‌کنید در تمدن قدیمی انگلستان چنین رخدادی ممکن نبوده و توماس هاردی این داستان را از قوه تخیل خود نوشته است. اما باید گفت که کاملاً حقیقت دارد. دقیقاً تا پایان دهه 1900، مردهای بریتانیا حق داشتند زنان خود را به بالاترین پیشنهاد قیمت بفروشند.



دوران طلایی فروش زن بین سال‌های 1780 تا 1850 بود. در این سال‌ها حدود 300 زن توسط شوهرهایشان فروخته شدند. این تعدادی است که در کتاب‌ها ثبت‌شده است؛ بدون شک معاملات بسیار بیشتری هم بوده است که بی‌سروصدا اتفاق افتاده.



یکی از اولین موارد به ثبت رسیده از فروش همسر در سال 1733 در بیرمنگام در مرکز انگلستان است. "سموئل وایتهاوس" همسر خود "ماری وایتهوس" را به قیمت یک گینه (نزدیک به یک پوند) در بازار آزاد به "توماس گیریفیث" فروخت. در سند معامله درج‌شده بود که گریفیث باید ماری را با تمام عیب‌هایش بپذیرد.


مرد دیگری همسرش را به قیمت یک پنی فروخت. این معاملات نوعی رقابت دیوانه‌وار را میان کشاورزان محلی ایجاد کرد و قیمت‌ها به‌تدریج به پنج شیلینگ و شش پنس رسید. یکی از مردها توانست زن خود را به 18 پنس و یک لیتر آبجو بفروشد. یک مرد خوشبخت دیگر هم همسرش را با یک بشکه پر آبجو معاوضه کرد!

بدون شرح سیاه و سفید

بدون شرح سیاه و سفید