به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه برنگذرد

به نام خداوند جان و خرد 
کزین برتر اندیشه برنگذرد 

خداوند نام و خداوند جای 
خداوند روزی ده رهنمای 

خداوند کیوان و گردان سپهر 
فروزنده ماه و ناهید و مهر 

ز نام و نشان و گمان برترست 
نگارندهٔ بر شده پیکرست 

به بینندگان آفریننده را 
نبینی مرنجان دو بیننده را 

نیابد بدو نیز اندیشه راه 
که او برتر از نام و از جایگاه 

سخن هر چه زین گوهران بگذرد 
نیابد بدو راه جان و خرد 

خرد گر سخن برگزیند همی 
همان را گزیند که بیند همی 

ستودن نداند کس او را چو هست 
میان بندگی را ببایدت بست 

خرد را و جان را همی سنجد اوی 
در اندیشهٔ سخته کی گنجد اوی 

بدین آلت رای و جان و زبان 
ستود آفریننده را کی توان 

به هستیش باید که خستو شوی 
ز گفار بی‌کار یکسو شوی 

پرستنده باشی و جوینده راه 
به ژرفی به فرمانش کردن نگاه 

توانا بود هر که دانا بود 
ز دانش دل پیر برنا بود 

از این پرده برتر سخن‌گاه نیست 
ز هستی مر اندیشه را راه نیست