آنها "شفا" نمی خواهند یک شکم سیر، حتی با آش می خواهند!

گذشته است، آن دورانی که آش و شله زرد نذری را به در خانه ها می بردند و یا اگر کسی می خواست آش و پلوی نذری از جائی بگیرد، با کمی خجالت یک کاسه و یا دیگ کوچک را زیر کت و یا چادرش پنهان می کرد و راهی مسجد و تکیه محل می شد. این صف که می بینید و شمار قابلمه بدست های آن تا 12 هزار نفر تخمین زده شده برای گرفتن آش نذری روز اربعین در شیراز بسته شده بود. می گویند دیگ هائی که برای این آش بار گذاشته شده بود، ظرفیت 80 تن آش را داشته که تازه به همه منتظران این صف نرسیده است. آنها که چنین دیگ و قابلمه بدست در هم می لولند نه برای شفا، که برای سیر کردن شکم می خواهند آش را به خانه ببرند!