عکس : داود قهردار - ایسنا
بعد سال‌ها دوباره برگشته‌اند و این بار پشت به تخته سیاه؛ با دوستانی جدید، نه پشت نیمکت؛ روی زمین. هستند اما نامرئی‌اند؛ نفس می‌کشند اما به رسمیت شناخته نمی‌شوند؛ رنگ‌های دنیایشان، سبز و سرخ و ارغوانی نوجوانی نیست، فقط، خاکستری نشئگی و سیاهی خماری.
این ساختمان‌های مخروبه و بزرگ با شیشه‌های شکسته که شب‌ها صداهای عجیبی از آن شنیده می‌شود، صدای شکستن شیشه، جیغ یک زن و درگیری و نزاع؛ و روز‌ها، بوی تعفن تمام فضا را پر می‌کند و اینکه هیچکدام از اهالی جرات عبور از کنار ساختمان‌ها را ندارند...
این روایت، چند خطی از سناریوی فیلمی ترسناک نیست، وضعیت بخشی از یک محلهٔ مرکزی شهر تهران، محل تلاقی دو خیابان مالک اش‌تر و دستغیب در منطقه ۱۰ شهرداری، که حدود یکسال است به محل تجمع معتادان تبدیل شده است.
عکس : داود قهردار - ایسنا
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire